Lang geleden hebben we geleerd dat bepaalde planten het voedsel wat ze op dat moment niet nodig hebben, opslaan in die dikke ondergrondse stengels die de meeste mensen wortels noemen.
Dit voedsel bewaren ze tot het volgende jaar.
Het is vaak een verrassing om tijdens deze lentedagen te zien hoe plotseling een plantje in bloei komt. Je begrijpt niet hoe het tijd heeft gehad om zo’n “tentoonstelling” op te zetten. Als ze voor haar voedsel afhankelijk was geweest van nieuwe voorraden die haar wortels en bladeren binnenhaalden, zou de bloem zijn eerste verschijning vele dagen hebben uitgesteld.
Dus als een plant je verrast met zo’n plotselinge en vroege bloei, kun je er vrij zeker van zijn dat de voedselvoorraad de hele winter aanwezig was.
Zowel in de tuin als in het bos kun je zelf zien dat dit zo is. In de tuin is de vroegste bloem die verschijnt misschien wel het lieflijke kleine sneeuwklokje. Het voedsel van het sneeuwklokje wordt opgeslagen in de ‘bol’, zoals we de dikke, ondergrondse stengel noemen, die begraven ligt in de aarde.
De andere vroege tuinbloemen, zoals de hyacint, krokus, narcis en tulp, kunnen alleen maar prachtig bloeien dankzij de zorg en arbeid die ze vorig jaar ondergronds hebben aangelegd.
En in het bos vind je dit seizoen de gele addertong, het vingerhoedskruid, de bosanemoon, de dagkoekoeksbloem, Jack-in-de-Preekstoel, jacobsladder, wilde gember en Salomonszegel. Elk van deze planten heeft voedselvoorraden verborgen in de ondergrondse stengel. Dit kan de vorm aannemen van een bol, een knol of een onderstam; maar in ieder geval laat het je meteen zien dat het een kleine voorraad voedsel is.
Een verzameling van de verschillende soorten ondergrondse stengels die dienen als opslagplaatsen voor de vroegbloeiende planten zou net zo interessant zijn om te bestuderen als een verzameling verschillende planten!
