Kleine Lisa was een nieuwsgierig kind. Ze had altijd veel vragen over de wereld om haar heen. Op een dag vroeg ze aan een vogeltje waar het eten vond. De vogel zong vrolijk en vertelde haar dat er altijd een sierlijke tafel op hen wachtte, dankzij de planten en zaden die op de grond groeiden.
Maar Lisa was niet tevreden. Ze vroeg de vogel waar hij ‘s nachts sliep. De vogel vertelde haar dat ze hun eigen knusse nesten hadden in de struiken en bomen, verborgen door bladeren.
Lisa had nog een vraag. Ze wilde weten waar de vogels gingen drinken. De vogel vertelde haar dat ze dronken uit beekjes, dauw op de bladeren, regendruppels uit bloemen en bron- en fonteinwater.
Tot slot maakte Lisa zich zorgen over de vogels in de winter als alles koud en bevroren was. De vogel vertelde haar dat ze zich geen zorgen moest maken, omdat ze tijdens de wintermaanden naar warme, zonnige landen vlogen. En voor de vogels die hier verbleven, zou iemand, die zo aardig is als Lisa, zeker kruimels achterlaten om te eten.
