Een Wild Zwijn was druk bezig zijn slagtanden te slijpen tegen de stronk van een boom, toen er een Vos voorbij kwam.
Nu was de Vos altijd op zoek naar een kans om zijn buren voor de gek te houden.
Dus hij maakte er een geweldige show van door angstig om zich heen te kijken, alsof hij bang was voor een verborgen vijand.
Maar het Wilde Zwijn ging, onverstoorbaar, verder met zijn werk.
“Waarom slijp jij eigenlijk je slagtanden”, vroeg de Vos uiteindelijk met een grijns.
“Ik zie geen enkel gevaar.”
“Dat is waar”, antwoordde het Wilde Zwijn, “maar als er gevaar dreigt, zal er geen tijd meer zijn voor zulk werk. Ik heb liever mijn slagtanden, als wapens, klaar voor gebruik. Anders heb ik straks erge pech.”
