Lang, lang geleden, in een klein dorpje in Nederland, woonde een ondeugende jongen genaamd Jantje. Jantje was dol op snoepen. Elke kans die hij kreeg, dook hij in de kasten, de keuken en de kelder om iets zoets te vinden. Zijn moeder waarschuwde hem vaak om niet te veel te snoepen, maar Jantje luisterde nooit.
Op een dag kwam Sinterklaas naar het dorp. Het was een speciale tijd, en iedereen was blij en opgewonden. Maar Sinterklaas had iets bijzonders opgemerkt. Hij hoorde over Jantje’s onverzadigbare snoepzucht en besloot hem een les te leren.
Sinterklaas liet Piet een magisch snoepje in Jantje’s schoen plaatsen. Het snoepje zag er gewoon uit, maar het had een betovering over zich. Toen Jantje het snoepje zag, kon hij de verleiding niet weerstaan en at het onmiddellijk op.
Plots begon er iets vreemds te gebeuren. Jantje voelde zijn gezicht veranderen. Hij rende naar de spiegel en tot zijn verbazing zag hij dat hij een kattengezicht had gekregen! Zijn neus en wangen waren behaard, net als een kat. De muizen in het huis vonden het erg grappig en waren niet bang voor hem en begonnen aan zijn jasje te knagen.
Jantje schrok ontzettend en begon te huilen. Zijn moeder kwam de kamer binnen en zag wat er was gebeurd. Ze begreep meteen dat dit het werk van Sinterklaas moest zijn en nam Jantje mee naar het dorpsplein waar Sinterklaas en de Pieten de kinderen begroetten.
Jantje bekende zijn snoeplust aan Sinterklaas en beloofde nooit meer zo gulzig te zijn. Sinterklaas glimlachte vriendelijk en haalde een borstel tevoorschijn die speciaal was gemaakt door de elfen. Met een paar zachte streken van de borstel verdween het kattengezicht, en Jantje was weer normaal.
De wijze Sinterklaas legde uit dat het belangrijk is om gematigd te zijn en niet toe te geven aan ongecontroleerde verlangens. Jantje knikte en bedankte Sinterklaas voor de belangrijke les.
Vanaf die dag snoepte Jantje nooit meer te veel en werd hij een voorbeeld voor alle kinderen in het dorp. En elk jaar, tijdens het Sinterklaasfeest, herinnerde hij zich de magische les die hij had geleerd en de vriendelijke, wijze ogen van Sinterklaas.
