Op een nacht hielden vier dienaren van een koning de wacht.
De eerste wacht was van een timmerman. De timmerman dacht bij zichzelf: “De nacht is erg lang, laat ik iets doen om de tijd te doden.” Dus begon hij een stuk hout te snijden en maakte er een vrouw van. Hij maakte het hout in een zeer mooie vorm.
Toen liep zijn wacht af. De volgende wacht was voor een Darzi. De Darzi zag de gestalte van de vrouw, die al gemaakt was, en zei bij zichzelf: “Nu zal ik wat kleren maken en die zal ik haar aandoen.” Dus naaide hij de kleren en kleedde haar aan.
Toen de wacht van de Darzi eindigde, was de volgende wacht voor een goudsmid. De goudsmid maakte juwelen en deed ze haar om.
De volgende wacht was voor een Saiyid. De Saiyid bad tot God om haar adem te geven, en daarop begon ze te ademen.
Toen brak de dag aan en deze vier mannen begonnen ruzie te maken, waarbij ze elk de vrouw voor zichzelf opeisten. Ze gingen naar de koning om hun zaak te laten beslissen en zeiden: “Van wie van ons is de vrouw?”
De koning zei:
“Ze is niet van de Saiyid die gebeden zegt. Want iedereen die ziek is krijgt een Saiyid om voor hem te bidden. Als de Saiyid deze vrouw krijgt, zullen zij het bezit claimen van iedereen die beter wordt als ze bidden. De timmerman en de goudsmid oefenden alleen hun beroep uit en hebben geen rechten. Maar de Darzi, die haar kleedde, heeft de vrouw gewonnen, want het is de bruidegom die kleren aan de bruid geeft. Ik gun hem de vrouw.”
