Vele jaren geleden was er een man die een mooie boomgaard wilde hebben. Dus liet hij een paar jonge bomen halen, wetende dat hij niet zo lang op zijn boomgaard hoefde te wachten als hij bomen plantte die al een goed begin hadden gemaakt met groeien. Helaas kwamen de bomen net op een moment dat de man het huis enkele dagen moest verlaten. Hij was bang dat de bomen het niet zouden overleven als ze niet snel geplant zouden worden. Toch kon hij zelf niet blijven om voor ze te zorgen. Op dat moment kwam er een man langs die werk wilde.
‘Weet jij hoe je bomen moet planten?’ vroeg de eigenaar.
‘Ja, zeker’, zei de andere man.
‘Dan mag je blijven en deze jonge appelbomen planten. Ik wil een boomgaard en ik heb de plaatsen voor de bomen gemarkeerd met stenen.’
Langzamerhand kwam de eigenaar van de bomen terug en ging naar zijn boomgaard kijken. Hij was vier dagen weggeweest.
‘Hoe bestaat het!’ riep hij, ‘slechts vier bomen geplant?’
‘Dat is alles waar ik tijd voor had’, antwoordde de andere man. ‘Ik heb grote gaten gegraven, zodat de wortels zich tot in de verste punt zouden kunnen uitstrekken; ik heb rijke aarde uit het bos gehaald, zodat de bomen het beste voedsel zouden hebben; ik zette de bomen recht en vulde de gaten met zorg. Dit kostte alle tijd, maar deze vier bomen zijn goed geplant.’
‘Dat duurt mij te lang’, zei de eigenaar. ‘Ik kan de hele boomgaard in één dag planten.’
Dus ging hij aan het werk en plantte de andere bomen op zijn eigen manier. Hij groef de gaten niet groot genoeg of diep genoeg en dus werden veel van de kleine wortelmonden afgebroken toen hij de bomen in de gaten zette. Hij deed geen moeite om zachte, rijke aarde te krijgen om de gaten te vullen. Hierdoor kregen de bomen niet genoeg voedsel om goed te groeien.
De arme boompjes leefden nog een poosje, maar ze werden nooit erg sterk. Ze droegen nooit erg goede appels en tenslotte werden ze gekapt. Van de boomgaard bleven alleen de vier bomen over die met zoveel trouw en zorg waren geplant.
Deze vier bomen zijn nu ouder dan een oude man en dragen al vele, vele jaren heerlijke grote appels. Deze vier appelbomen herinneren ons eraan dat het waardevol is om de tijd te nemen om iets écht goed te doen.
