Enkele jaren geleden was er een verschrikkelijke sneeuwstorm in Schotland. De sneeuw lag in grote hopen die meters diep waren. De boeren maakten zich grote zorgen over hun schapen, want er waren er toen nog honderden schapen, onbeschut op de hei. Bij één boerderij werden er ongeveer driehonderd vermist, en de boer ging met zijn mannen en een trouwe herdershond, Ruig genaamd, naar hen op zoek.
Toen ze de velden bereikten, was er niets anders te zien dan grote massa’s sneeuw en sneeuwvlokken, een paar meter dik, waaronder de arme schapen begraven waren. De mannen probeerden door de sneeuw heen te dringen om bij de vermiste dieren te komen; maar hun harde werk was tevergeefs, want het was slechts per toeval dat ze af en toe schaap tegenkwamen.
De sneeuw viel nog steeds snel toen Ruig te hulp kwam. Hij begreep wat er gedaan moest worden, en snel over de sneeuw rennend, met korte, scherpe blaffen, groef hij met zijn poten op verschillende plaatsen gaatjes.
De mannen gingen aan het werk bij deze plaatsen en onder elk ervan vonden ze een schaap! Zo werkten ze de hele nacht hard door, waarbij Ruig liet zien waar de schapen begraven waren en de mannen groeven ze dan uit, en de meeste schapen werden gered!
