Een Hond die lag te slapen in een kribbe gevuld met hooi, werd gewekt door het vee, dat moe en hongerig binnenkwam van het werk in het veld. Maar de Hond liet ze niet in de buurt van de kribbe komen. Hij gromde en snauwde alsof de kribbe gevuld was met het beste vlees en botten, helemaal voor hem alleen.
Het Vee keek de Hond vol afschuw aan. “Wat is hij egoïstisch!” zei een koe. “Hij kan het hooi niet eten en toch laat hij het ons, die zo’n honger hebben, ook niet eten!”
Nu kwam de boer binnen. Toen hij zag hoe de Hond zich gedroeg, greep hij een stok en dreef hem, omdat hij zich zo egoïstisch had gedragen, met veel slagen de stal uit.
