Een hond had geleerd om het avondeten van zijn baasje elke avond te komen brengen. De hond was erg trouw aan zijn taak, ondanks dat de geur van de lekkernijen hem in verleiding bracht.
Het was de honden uit de buurt opgevallen dat hij altijd een mandje droeg en al snel kwamen ze erachter wat erin zat. Ze probeerden meerdere keren om het te stelen. Maar de hond beschermde het eten altijd.
Tot op een dag, alle honden uit de buurt zich hadden verzameld en hem besloten samen op te wachten. De hond probeerde van ze weg te rennen. Maar toen stopte hij om met ze in gesprek te gaan.
Dat was een grote fout. Ze hadden hem al snel overgehaald dat het belachelijk was om het mandje te tillen, dus liet hij het vallen en pakte een groot stuk gebakken vlees eruit.
“Prima,” zei hij, “jullie mogen de rest verdelen.”
