Er was eens, in een klein dorpje verstopt in de heuvels, een jongetje dat Huggy heette. Huggy hield ervan om in de speeltuin te spelen, en hij hield er vooral van om van de grote glijbaan af te gaan.
Op een dag werd Huggy wakker en hij voelde zich extra moedig. Hij vertelde zijn moeder dat hij naar de speeltuin ging, en dat hij vandaag van de grootste glijbaan van allemaal af zou gaan. Zijn moeder glimlachte en gaf hem een knuffel, en weg was hij.
Toen Huggy aankwam in de speeltuin, zag hij de grote glijbaan boven alle andere speeltoestellen uittorenen. De glijbaan was hoger en steiler dan alles wat hij ooit eerder had gezien. Huggy’s hart begon sneller te kloppen en hij voelde zich een beetje nerveus.
Maar hij was vastbesloten. Hij liep naar de glijbaan en klom de ladder op, één tree tegelijk. Toen hij boven aan de top was, keek hij omlaag en plotseling voelde hij een golf van angst over zich heen komen.
Hij ging zitten op de rand van de glijbaan, niet wetend wat hij moest doen. Op dat moment zag hij een vriendelijke eekhoorn onder een nabijgelegen boom zitten. De eekhoorn zag dat Huggy bang was en sprong naar hem toe.
“Wat is er aan de hand, jongetje?”, vroeg de eekhoorn.
Huggy legde uit dat hij bang was om de grote glijbaan af te gaan. De eekhoorn knikte begrijpend en zei: “Ik weet dat het eng kan zijn om iets nieuws te proberen, maar je kunt het. Weet je nog je droom om van de grote glijbaan af te gaan? Je kunt die droom waar maken als je gewoon in jezelf gelooft.”
Huggy dacht na over wat de eekhoorn zei, en hij realiseerde zich dat de eekhoorn gelijk had. Hij haalde diep adem en stond op. Hij keek naar de glijbaan en, met een plots hervonden gevoel van moed, zette hij zichzelf af en begon hij naar beneden te glijden.
In het begin voelde Huggy zich bang en onbeheerst, maar toen begon hij de wind in zijn haar te voelen en de opwinding van het steeds sneller gaan. Voordat hij het wist, was hij aan de onderkant van de glijbaan en sprong hij er met een enorme glimlach af.
Huggy had het gedaan! Hij had zijn angst overwonnen en was van de grote glijbaan af gegaan. De eekhoorn klapte en juichte voor hem, en Huggy voelde zich trots en gelukkig.
Vanaf die dag wist Huggy dat hij alles kon doen waar hij zijn zinnen op had gezet, hoe eng het ook leek. En hij kon niet wachten om terug te gaan naar de speeltuin en nog meer avonturen te beleven.
