Een Boer liep op een koude winterochtend door zijn veld. Op de grond lag een Slang, stijf en bevroren van de kou. De Boer wist hoe dodelijk de Slang kon zijn, maar toch pakte hij hem op en stopte hem in zijn hemd, tegen zijn borst, om hem weer tot leven te brengen.
De Slang kwam al snel weer tot leven en toen hij genoeg kracht had, beet hij de man die juist zo aardig voor hem was geweest. De beet was dodelijk en de Boer voelde dat hij moest sterven. Terwijl hij zijn laatste adem uitblies, zei hij tegen de mensen die om hem heen stonden: Leer van mijn lot om nooit medelijden te hebben met een schurk.
